Afgelopen vrijdag was het zover: het startschot voor de jaarlijkse batavierenrace werd weer gelost! Ook Stuban (aka ‘Run until you drop’) deed dit jaar mee met deze grootste estafetteloop van de wereld.
Het begon allemaal op de grote markt in Nijmegen. Tussen de joelende en klappende supporters trapte Rutger voor ons de wedstrijd af. Deze eerste etappe eindigde bij het Radboud Sportcentrum, waar honderden supporters hem ook weer stonden op te wachten. Ondanks zijn hooikoorts heeft hij de 6.4 km netjes in 37 minuten gelopen.
Toen volgde de nachtploeg: van 01:15 tot 06:15 waren zij afwisselend aan het rijden in het busje, aan het fietsen naast de renner, of natuurlijk aan het hardlopen. Wakker blijven en de kou trotseren: geen uitdaging was hen te veel. Bovendien gingen de wissels goed en ook de hardlooptijden zijn om trots op te zijn.
’s Ochtends reisde de nachtploeg door naar Enschede om hun tentje op te zetten en nog wat slaap te pakken. Het was nu immers tijd voor de ochtendploeg! Een beetje moe, maar vol goede moed gingen ze ervandoor. De hardlopers liepen de longen uit hun lijf en zetten wederom mooie tijden neer. Bovendien kon ook het busje vlot doorrijden door hun slimme fietser-loper wisseltactiek. Eenmaal aangekomen in Barchem was het inmiddels lekker warm en kon ook de ochtendploeg voldaan richting Enschede vertrekken.
De middagploeg mocht de race voltooien. Ook deze deelnemers renden (bijna) sneller dan het licht. De laatste twee etappes werden gelopen door Tessa en Jesse. Zij renden van de oude markt in Enschede naar de atletiekbaan van de UT. Alle deelnemers, motoren, presentators en fotografen hadden zich hier inmiddels verzameld om de laatste lopers, die overig ook de gekste outfits aan hadden getrokken, grandioos toe te juichen.
Uiteindelijk heeft ons team de race voltooid in 15 uur, 36 minuten en 57 seconden. Daarmee zijn we 154e van de 350 teams geworden!
Hiermee was het weekend nog niet afgelopen, er moest nog gefeest worden! Op de campus in Enschede was een heus festivalterrein opgebouwd. Tussen zo’n 10.000 andere studenten gingen de voetjes van de vloer en vloeide het bier rijkelijk. De beste dans- en meezing-hits kwamen voorbij. Moe maar voldaan gingen we lekker slapen in ons tentje. Met een fanfare in de ochtend zat rustig wakker worden er niet in, maar dat maakte niet uit: het toonde maar weer hoe uniek, groots en sfeervol deze hele ervaring was.